Olm, iki yıldan yarım fazla oldu gideli ve sen güzel bir unutuluşun kucağındasın. Gittikçe azalarak anımsıoruz seni. Ama biliyorsun ,Annem kanserdi, senden 9 gün sonra onu da kaybettim. Üzüldüm çok . Babamın öldüğünü idrak ettiğimde sorduğum gibi sordum kendi kendime: "var mıydı gerçekten?" Sonra ara sıra aklıma gelir oldu. Ne yalan söyliyim olm, annemin gidişini kabullendim de seninkini kabullenemedim. Ara ara bu fotoğrafa bakıyorum. "Doğanın içinde kaybolmak" demiştik buna. Sen de doğanın içinde kayboldun ya, o an aklıma geliyor baktıkça. Hissediyorum ileride daha da ufalıp kaybolaup gideceksin bu fotoğraftan da.
Not: Olm, sinirlenip küfürler ettiğimiz dere içinde görülen boruyu söktüm attım oradan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder